Kees Sanderse woont in Almere en is via DIT IS WIJS deeltijd pabo student. Momenteel werkt hij als onderwijsassistent bij de Mozarthof, een school voor het speciaal basisonderwijs. Wil jij weten hoe zijn dag eruit ziet? En waar hij het meeste voldoening uithaalt? Wij stelden hem wat vragen over wie onze collega Kees is, over zijn werk en hoe hij het speciaal onderwijs ervaart.
Wie is Kees Sanderse?
“Ik ben Kees Sanderse en ik woon in Almere. Ik doe op dit moment de deeltijd pabo opleiding en zodoende ben ik ook in contact gekomen met DIT IS WIJS. Ik ben nog niet bevoegd om als leerkracht alleen voor de klas te staan, maar ik ben inmiddels wel zo ver dat ik als onderwijsassistent kan werken.”
Hoe ben je in het speciaal onderwijs terecht gekomen?
“In oktober is er door mijn contactpersoon bij DIT IS WIJS gevraagd of ik voor een periode van twee maanden drie dagen per week op een school in het speciaal onderwijs wilde werken. Daar moest ik even over nadenken, want het was nog niet bij me opgekomen om in het speciaal onderwijs te werken. Ik had er ook een heel ander beeld van dan uiteindelijk mijn ervaring is geworden. Voor mij is het heel goed geweest om hier werkervaring in op te doen. Nu weet ik niet alleen hoe het is om in het speciaal onderwijs te werken, maar heb ik ook mijn beeld bij kunnen stellen.”
In wat voor opzicht heb jij je beeld bijgesteld?
“Ik dacht bij het speciaal onderwijs altijd aan een klas vol onhandelbare kinderen met veel moeilijkheden. De werkelijkheid is heel anders. De klassen zijn veel kleiner en er is veel structuur. Door de juiste individuele begeleiding en structuur kun je de kinderen beter helpen en hangt er ook een hele goede sfeer in de klas. Ik merk dat de kinderen veel baat hebben bij het pedagogische klimaat in de klas.”
Welke rol speel jij in de individuele begeleiding?
“Ik speel hierin dezelfde rol als de leerkracht. We lopen door de klas en zijn steeds bezig om leerlingen te helpen en te begeleiden. Er wordt heel weinig klassikaal les gegeven en we maken op basis van niveau kleine groepjes, die we instrueren en begeleiden.”
Wat maakt voor jou het speciaal onderwijs zo speciaal?
“Wat ik fijn vind aan het speciaal onderwijs is dat je veel meer tijd voor de kinderen hebt. Er zitten maar 13 kinderen in een klas, waardoor er meer tijd overblijft om een kind net wat extra aandacht te geven. Zelf werk ik voornamelijk met ZML(red. zeer moeilijk lerende) kinderen. Deze kinderen hebben een wat lager niveau. Daardoor zijn ze heel erg open, eerlijk en ontwapenend. Je ziet meteen de reactie bij de kinderen als je met ze bezig bent. Dat maakt het werken met deze kinderen heel erg leuk.”
Je geeft aan dat je er heel veel voor terugkrijgt. Hoe is jouw band met deze kinderen?
“Er zitten een stuk minder kinderen in de klas. De band is daardoor een stuk hechter dan met kinderen in het reguliere onderwijs. Juist ook omdat je ze extra aandacht kunt geven, bouw je op een natuurlijke wijze een veel sterkere band op. Daarnaast zijn deze kinderen veel hartelijker en opener. Je kan direct van hun gezicht aflezen wat ze van iets vinden.”
Hoe maak je van iets negatiefs in de klas iets positiefs?
“Dat is een beetje hetzelfde als in het reguliere onderwijs, alleen hebben deze kinderen iets meer tijd nodig om over iets heen te komen. Dat moeten ze in alle rust kunnen doen. Wij werken daarom ook met afkoelplekken waar kinderen gebruik van kunnen maken. Al moet ik zeggen dat dit bij mij in de klas niet echt nodig is. Er zitten ook veel kinderen op school met sociaal emotionele problematiek en die hebben vaak wat meer moeite met het verwerken van dingen die ze meemaken.”
Wat vind jij zelf het leukste binnen je functie?
“Wat ik heel leuk vind aan dit onderwijs is dat er veel verschillende projecten zijn, waardoor de kinderen heel veel over uiteenlopende onderwerpen leren. In de korte tijd dat ik op deze school werk zijn er al projecten over het weer geweest, over de herfst en thema van de Kinderboekenweek: Worden wat je wil. Momenteel zijn we met een project over Mozart bezig. Er worden verschillende activiteiten rond deze thema’s georganiseerd en het is ook voor de leerkrachten fijn dat je verschillende dingen aan de leerlingen mee kunt geven. Dit is op een speciale school nog veel meer dan bij een school in het reguliere onderwijs.”
Je geeft aan dat de kinderen in het speciaal onderwijs wat kleinere stappen maken, maar wel heel veel projecten doen. Zorgen die kleine stappen ervoor dat je meer tijd in de individuele begeleiding steekt?
“De kinderen hebben op basis van wat ze al kunnen persoonlijke doelen die ze moeten halen. Hier zitten we bovenop om ook te kijken wat een kind nog meer aankan. Er zijn kinderen die bijvoorbeeld nog wat op het lezen blijven hangen, maar ook kinderen die wel langzaamaan kleine stapjes zetten. Juist die kleine stapjes geven mij ontzettend veel voldoening. Het uitgangspunt is dat je ieder kind op hun eigen individuele niveau zo goed mogelijk helpt en dat ze zoveel mogelijk hebben geleerd als ze uiteindelijk uitstromen”.
Je gaf in je laatste antwoord aan dat het je veel voldoening geeft als de leerlingen stappen maken. Welk moment is jou tot nu toe het meest bijgebleven?
“Dit vind ik heel moeilijk om aan te geven. Er gebeuren namelijk elke dag mooie dingen. Een opmerking waar je heel verbaasd over bent. Een wijs antwoord of dat ze naar je toekomen met een heel ontwapenend verhaal. Een concreet voorbeeld heb ik niet, maar juist doordat elke dag vol leuke momenten zit ga ik met veel plezier naar de school.”
Wat probeer jij de kinderen mee te geven?
“Het belangrijkste van het speciaal onderwijs is dat de kinderen het na de opleiding zo goed mogelijk moeten redden in de samenleving. De meesten blijven in het speciaal onderwijs en gaan daarna naar het speciaal voortgezet onderwijs. Ik vind het belangrijk dat ze in de basis kunnen lezen en dat ze zich mondeling goed kunnen uitdrukken. Nu zijn het kinderen en ze hebben alle aandacht en veel plezier op school. Wij doen er alles aan om dit plezier te waarborgen. Als ze straks volwassen zijn wordt er nog steeds van alles voor ze geregeld, maar komen ze ook in situaties waar ze zichzelf moeten redden. Daar proberen wij ze zo goed mogelijk op voor te bereiden.”
Wat zeggen de kinderen eigenlijk over jou?
“De kinderen vinden het vooral heel bijzonder dat ik heel lang ben, maar dat vinden kinderen in het reguliere onderwijs ook. Er staan niet veel mannen voor de klas dus je merkt dat kinderen daardoor automatisch naar mij toe trekken. Toen ik pas op deze school was ging ik met de kinderen naar buiten, toen kwamen er ook allemaal kinderen uit andere klassen naar me toe voor een praatje.”
Wanneer is een dag geslaagd?
“Ik heb nog geen dagen gehad die naar mijn mening niet geslaagd waren. De sfeer in de klas is altijd goed en we doen hele leuke dingen met de kinderen. Het geeft mij enorm veel voldoening als ik zie dat de kinderen ook plezier hebben.”
Werk jij in het onderwijs en lijkt het je leuk om jouw verhaal met ons te delen? Stuur dan een mailtje naar marketing@ditiswijs.nl en wie weet komen we binnenkort bij jou langs.
